در یک تعریف جامع می توان گفت: «تعارض فراگردی است که در آن یک طرف (فرد یا گروه) در می یابد که منافعش با مخالف یا واکنش منفی طرف دیگر مواجه گردیده است». ادبیات نظری و پیشینه تجربی تعارض موضوع نوشتار حاضر است. با وجود تعاریف گوناگونی که از تعارض شده چند موضوع زیربنای، همه آن ها را تشکیل می دهد. اول آن که هر دو طرف باید تعارض را درک کنند. دوم، وجود یا عدم وجود تعارض به ادراک افراد بستگی دارد؛ اگر هیچ یک از طرفین از وجود تعارض آگاه نباشند توافق عمومی بر آن است که تعارضی وجود ندارد.

ناگفته نماند که تعارض های ادراک شده ممکن است واقعی نباشند؛ از این رو بسیاری از وضعیت هایی که تعارض آمیز توصیف می شوند در واقع تعارض آمیز نیستند؛ زیرا اعضای گروه های درگیر، تعارضی میان خود احساس نمی کنند؛ به همین سبب گفته می شود وجود تعارض به ادراک افراد بستگی دارد (رضائیان، 1387). فراگيري مديريت تعارض براي بهبود، انطباق و بهره گيري از تغيير و تحول، يك سرمايه گذاري حياتي براي خود فرد، خانواده و سازمان به شمار مي آيد. مديريت خوب تعارض، ما را در برابر تغييرها، محفوظ نمي‌دارد و بدين معني نيست كه همواره با داشتن اين مهارت، به خواسته هاي خود دست خواهيم يافت، بلكه -ما را قادر مي سازد با تحولات جديد، آشنا شده براي مقابله با تهديدها و استفاده از فرصت ها راه حل هاي مناسب بيابيم (صیاد زاده، 1389). 

فهرست مطالب

تعریف نظری شیوه های حل تعارض بین فردی

تعریف عملیاتی شیوه های حل تعارض بین فردی

فصل دوم پیشینه تحقیق و مبانی نظری حل تعارض

2-1- مقدمه    
2-2-3- شیوه های حل تعارض (بین فردی)    8
تعاریف تعارض    8
تأثیرات تعارض    9
مفهوم متعارض    10
تعارض در گذشته و حال و جنبههاي مثبت و منفيآن    12
ديدگاههايمربوطبهتعارض    14
1-ديدگاه نظريه پردازان كلاسيك مديريت (ديدگاهسنتي)    14
2-ديدگاهمكتبروابطانساني(رفتاري)    15
3-ديدگاهتعاملگرايان    16
تعارض سازنده و ویرانگر    17
شیوه های حل تعارض (بین فردی)    18
جمع بندی کلی    20
2-3- پیشینه پژوهشی    23
2-3-1- پژوهش های داخلی    23
2-3-2- پژوهش های خارجی    25
منابع    29